In zijn blog op de site van de Koninklijke Vereniging van Marineofficieren (KVMO) gaat officier De Natris flink te keer tegen Minister Blok van Wonen en Rijksdienst. In een eerdere bijdrage gaf De Natris al aan dat hij beveiligingsproblemen voorzag bij een snelle openstelling van het Marineterrein voor het publiek. Nu vorige week opnieuw een groot stuk van het terrein is vrijgegeven haalt De Natris zijn oude argumenten weer naar voren naar aanleiding van enkele uitspraken van de Minister.
Daarnaast is hij verbolgen over de opmerkingen over de volgens Blok 'deprimerende' architectuur op het terrein. Dit komt volgens De Natris door de jarenlange bezuinigingen op Defensie. Dit lijkt me stug, aangezien het merendeel van de betreffende gebouwen uit de jaren zestig stamt en geheel volgens de toen geldende architectuurnormen is ontworpen. Blok en De Natris hebben blijkbaar beiden een hekel aan de ontwerpen uit die tijd... Dat mag, maar dat valt op dit moment niemand meer te verwijten, en zeker niet de bezuinigingen van de afgelopen jaren. Dat er geen onderhoud is gepleegd is natuurlijk een andere zaak. En dat er wel degelijk veel van architectonische waarde op het voormalige Marine-Etablissement te vinden is, lijkt me ondertussen wel duidelijk. Over smaak valt natuurlijk niet te twisten, maar over de te kiezen route voor herontwikkeling van het gebied wel. En dat zal ook zeker gaan gebeuren.
Overigens werd deze week mijn vermoeden bevestigd dat het defensiepersoneel voornamelijk zo treurig is over het afstoten van het terrein omdat ze dan een handige gratis parkeerplaats in Amsterdam Centrum kwijt zijn. Op marineschepen.nl staat hierover een treffende cartoon (zie hieronder).
Het stuk van De Natris op KVMO.nl
Weg met deprimerende architectuur!
Afgelopen jaren heeft de KVMO zich ingezet voor het behoud van het Marine Etablissement Amsterdam (MEA) voor de Koninklijke Marine, Amsterdam en de Amsterdammers. Zo heeft de KVMO eind 2014 een brief naar de Gemeenteraad van Amsterdam gestuurd met het verzoek tot heroverweging van het sluiten van de kazerne in verband met de belangrijke veiligheidsfunctie van het MEA voor de stad. In mijn weblog van 18 mei jl. ‘No can do’ heb ik stilgestaan bij het plan om een fietspad dwars door het (restant) van het Marine Etablissement Amsterdam (MEA) te laten lopen. Ik vroeg in deze weblog aandacht voor de veiligheid van het defensiepersoneel dat werkzaam is op het MEA. Immers, het MEA wordt pas in 2018 definitief overgedragen aan Amsterdam en kazernes zijn geen openbaar terrein. Ondanks alle (veiligheid)bezwaren zijn de plannen gewoon doorgevoerd. Afgelopen week hebben Minister Blok en burgemeester Van der Laan weer een stuk van het MEA overgedragen aan Amsterdam en het fietsbruggetje en het fietspad feestelijk geopend. Waar een militair of burgermedewerker van Defensie moet voldoen aan een streng veiligheidsonderzoek, onder andere om toegang te krijgen tot militair terrein fiets men in Amsterdam daar gewoon doorheen.
In het Parool laat burgemeester Van der Laan weten dat hij heeft ‘gevochten voor zijn leven’ om er voor zorg te dragen dat het fietspad nog tijdens het EU-voorzitterschap te kunnen openen. In het NRC geeft hij aan ‘zo blij als een konijn te zijn’. Dit alles om Amsterdam te profileren als onbezorgde fietsstad. Daar waar iedere hoofdstad zich in Europa zorgen maakt over terroristische aanslagen en de veiligheid van haar inwoners is een onbezorgde fietsstad één van de belangrijkste aandachtpunten van de Amsterdamse burgemeester. Hij maakt zich geen zorgen over de veiligheid van zijn Amsterdammers, want de burgermeester vindt Amsterdammers daar veel te ‘lief’ voor.
Minister Blok was eveneens aanwezig bij de overdracht van een gedeelte van het MEA omdat hij verantwoordelijk is voor het Rijksvastgoed. In het Parool valt te lezen dat hij de overdracht niet met pijn in het hart heeft gedaan. 'Geschiedenis is mooi, al was het maar omdat je kunt pronken met iets waar je persoonlijk niets mee te maken hebt gehad. Maar je moet niet blijven hangen in de geschiedenis’, aldus de minister.
De minister scheen zelfs een beetje opgelucht te zijn. Dit omdat hij de architectuur hier en daar deprimerend vond: 'Je kunt veel zeggen van dit terrein, maar niet dat de marine te veel geld heeft uitgegeven aan de huisvesting’ was in het krantenartikel te lezen.
Onze Rijksvastgoed minister zou beter moeten weten. Na jarenlang bezuinigen op de infrastructuur vanwege het incasseren van het vredesdividend kan je niet verwachten dat de gebouwen bij Defensie er op en top fris uitzien. Defensie heeft, gedwongen door deze bezuinigingen, ervoor gekozen om het budget dat haar nog ter beschikking is gesteld zoveel als mogelijk te gebruiken voor haar ‘corebusiness’, namelijk operationele inzet.
Ik kan me goed voorstellen dat het defensiepersoneel deprimerend wordt van dit soort uitspraken. Ook het defensiepersoneel zou dolgraag willen leven en werken in moderne, goed onderhouden kazernes waar de levensstandaard voldoet aan hedendaagse eisen en niet aan eisen uit de ‘geschiedenis’.
Ik nodig onze Rijksvastgoed minister dan ook uit om extra geld vanuit zijn budget ter beschikking te stellen aan Defensie. Extra geld voor architectonisch hoogstaande nieuwe kazernes. We moeten immers niet in de ‘geschiedenis’ blijven hangen en voorkomen dat minister Blok als Rijksvastgoed minister bij iedere bezoek aan een kazerne een deprimerend gevoel overhoudt omdat Defensie de afgelopen decennia niet heeft kunnen investeren in haar vastgoed.
Cartoon door Henk Boomstra/ Wordtgetekend.nl
