Olifantenpaadjes. Ik ben er een groot fan van. Ze illustreren de weerbarstige praktijk waartegen planning en regels niet opgewassen zijn. Jan-Dirk van der Burg schreef er een boek over. Geïllustreerd met schitterende foto's.
Hij omschrijft het mooi: "Olifantenpaden zijn bewijzen van stil verzet."
Wikipedia:
"Olifantenpaden ontstaan doordat meerdere wandelaars of fietsers afzonderlijk van elkaar op dezelfde manier een route kiezen, die de officiële route afsnijdt. Wanneer zich eenmaal een zichtbaar spoor heeft gevormd volgen meer mensen het spoor en ontstaat er een pad. Slechts vijftien wandelaars of fietsers zijn al genoeg om zo'n beginnend spoor te vormen. Het blijkt dat olifantenpaden vooral voorkomen wanneer gebruikers hun bestemming in zicht krijgen. Verder zijn olifantenpaden nooit langer dan de officiële route. In stedelijk gebied zijn olifantenpaadjes niet altijd zichtbaar vanwege de verharde ondergrond. De breedte en mate waarin het pad is uitgesleten is een indicatie van hoe vaak de route gebruikt wordt. Soms worden olifantenpaden na verloop van tijd geplaveid."
Op het Marineterrein ontstaat nu langzaamaan ook zo'n paadje. Blijkbaar is de bestrate route vanaf restaurant Scheepskameel en het kantoor van IJsfontein naar de Kattenburgerstraat voor verschillende fietsers te ver om. Ze moeten dan namelijk om het gebouw De Gouden Bal heen, en dat is natuurlijk niet de snelste route. Daarom kiest men er voor om over de grasmat langs het Oosterdok te fietsen. Een heel stuk korter!
Overigens worden de fietsers hierin flink geholpen door zwaarder verkeer. Zie het brede profiel op bovenstaande foto.
Hieronder nog enkele voorbeelden van olifantenpaadjes elders in Nederland.
Overigens worden de fietsers hierin flink geholpen door zwaarder verkeer. Zie het brede profiel op bovenstaande foto.
Hieronder nog enkele voorbeelden van olifantenpaadjes elders in Nederland.
