Als locatie voor het kompas is de haven van het Marineterrein gekozen. Het aantal claims op deze plek beginnen nu wel erg op te lopen. Transferlocatie touringcars-rondvaart, zwemgelegenheid, haven voor elektrische salonboten, stadsstrand, enzovoorts. Benieuwd wat er van al deze, al dan niet wenselijke plannen terechtkomt...
Van de website kompasamsterdam.nl:
Voordat deze A-locatie compleet wordt ingenomen door de private sector, willen we proberen betekenisvolle openbare plek op het terrein veilig stellen. Het Marineterrein met haar lange geschiedenis en betekenis voor de stad vraagt om een publieke plek die ruimte biedt voor verhalen, met als doel een beter begrip van onze hedendaagse cultuur en samenleving. Het Kompas van Amsterdam wil de stad die plek bieden.
DE KOSMOPOLITISCHE STAD
Amsterdam is begonnen met duizend mensen. Dat maakt dat praktisch elke Amsterdammer een nieuwkomer is. Door middel van de scheepvaart en scheepsbouw kon Amsterdam verbindingen leggen met de rest van de wereld en tegelijkertijd als stad groeien.
Tot vóór 1900 werden er dan ook zestien dialecten in Amsterdam gesproken. Dit waren zestien verschillende talen, zestien soorten Nederlands. Een gemiddeld VOC-schip had driehonderd man aan boord, met in totaal dertig nationaliteiten waarvan maar vijftien procent ‘echt Nederlands’ was.
Het laat zien dat Amsterdam nooit een homogene samenstelling heeft gehad. Het feit dat de banden die vanuit het Marineterrein met de rest van de wereld zijn gemaakt eeuwenoud zijn, maakt ons een hele rijke culturele stad. De openstelling van het terrein voor de inwoners van de stad laat ons opnieuw kijken naar onszelf. Wie zijn we nu als inwoners van Amsterdam en waar willen we heen?
Het multiculturele Amsterdam van vandaag vraagt om een publieke plek waar de betekenis van het verleden middels een ruimtelijke ervaring wordt opengebroken, en die alle groepen van de samenleving het recht toekent op de eigen manier te reflecteren op het verleden, anticiperend op een gezamenlijke toekomst.
DE OMA VAN MIJN OMA
Nu, 350 jaar later, kan het Marineterrein opnieuw een brug zijn. Het Kompas van Amsterdam kan daarbij een belangrijk symbool zijn en de koers voor Amsterdam aangeven door licht te schijnen op het verleden van de stad en haar inwoners.
In het programma van het Kompas van Amsterdam gaan eerste klas middelbare scholieren eerst op onderzoek uit om de eigen historie op te zoeken. Waar kom ik vandaan en waarom ben ik nu hier? Welke omstandigheden hebben in het leven van mijn voorouders ervoor gezorgd dat het Kompas op Amsterdam werd gericht?
Rondom een publiek kampvuur in het driedimensionaal kompas kunnen eersteklas middelbare scholieren elkaars ‘his-story’ of ‘her-story’ ontdekken. Van te voren zijn de scholieren op onderzoek uitgeweest om de ontdekken wie de ‘oma van hun oma’ was. Waar is ze geboren, in welk jaar en hoe zag haar dagelijks leven eruit? Tijdens het programma bij het Kompas van Amsterdam zoeken de scholieren de windrichting van hun voorouder op.
In deze publieke ruimte vertellen ze elkaar verhalen over het leven van hun voorouders rondom het kampvuur. Doordat er naar vier generaties terug wordt gekeken ontstaat er een rijk pallet uit de hele wereld en tegelijkertijd onverwachte verbindingen tussen scholieren. Het Kompas van Amsterdam geeft de jonge generatie Amsterdammers een plek om een verbinding te maken tussen hun verleden en de toekomst.
HET KOMPAS
Het Kompas van Amsterdam is een contemplatieve plek waar de elementen water, vuur en lucht centraal staan.
Via een pad over het water wordt de bezoeker geleid naar de ingang van het Kompas. Het is een gloeiende ruimte waar een vuur het middelpunt vormt. De warmte en energie worden vastgehouden in de rood gloeiende wanden. Vanuit het middelpunt van het vuur lopen de schuine wanden en vloeren in alle windrichtingen.
In de warme zitplekken rondom het vuur staan de lijnen van windrichtingen gekerfd. Scholieren gaan zitten op de plek waar de windrichting naar de afkomst van de voorouder wijst. Een blik naar boven geeft zicht op de sterrenhemel.
In het Kompas worden verhalen gedeeld die vier generaties teruggaan. Er ontstaan onverwachte confrontaties en verbindingen. Het rijke pallet van verschillende verhalen van de ander daagt uit om je opnieuw te verhouden tot de historie, de ander en jezelf.
Scholieren kunnen dit moment vastleggen door hun eigen naam, samen met de naam, geboorteplaats en geboortedatum van hun voorouder met een fosforpen op te schrijven. Het kompas vult zich zo gedurende de jaren met duizenden namen waarvan de bestemming Amsterdam was. Wanneer het vuur gedoofd wordt ontstaat er door de after glow van namen het gevoel van een oeroude tombe. Hiermee wordt de horizon verbreed en kan een nieuwe koers worden bepaald.
In het programma van het Kompas van Amsterdam gaan eerste klas middelbare scholieren eerst op onderzoek uit om de eigen historie op te zoeken. Waar kom ik vandaan en waarom ben ik nu hier? Welke omstandigheden hebben in het leven van mijn voorouders ervoor gezorgd dat het Kompas op Amsterdam werd gericht?
Rondom een publiek kampvuur in het driedimensionaal kompas kunnen eersteklas middelbare scholieren elkaars ‘his-story’ of ‘her-story’ ontdekken. Van te voren zijn de scholieren op onderzoek uitgeweest om de ontdekken wie de ‘oma van hun oma’ was. Waar is ze geboren, in welk jaar en hoe zag haar dagelijks leven eruit? Tijdens het programma bij het Kompas van Amsterdam zoeken de scholieren de windrichting van hun voorouder op.
In deze publieke ruimte vertellen ze elkaar verhalen over het leven van hun voorouders rondom het kampvuur. Doordat er naar vier generaties terug wordt gekeken ontstaat er een rijk pallet uit de hele wereld en tegelijkertijd onverwachte verbindingen tussen scholieren. Het Kompas van Amsterdam geeft de jonge generatie Amsterdammers een plek om een verbinding te maken tussen hun verleden en de toekomst.
HET KOMPAS
Het Kompas van Amsterdam is een contemplatieve plek waar de elementen water, vuur en lucht centraal staan.
Via een pad over het water wordt de bezoeker geleid naar de ingang van het Kompas. Het is een gloeiende ruimte waar een vuur het middelpunt vormt. De warmte en energie worden vastgehouden in de rood gloeiende wanden. Vanuit het middelpunt van het vuur lopen de schuine wanden en vloeren in alle windrichtingen.
In de warme zitplekken rondom het vuur staan de lijnen van windrichtingen gekerfd. Scholieren gaan zitten op de plek waar de windrichting naar de afkomst van de voorouder wijst. Een blik naar boven geeft zicht op de sterrenhemel.
In het Kompas worden verhalen gedeeld die vier generaties teruggaan. Er ontstaan onverwachte confrontaties en verbindingen. Het rijke pallet van verschillende verhalen van de ander daagt uit om je opnieuw te verhouden tot de historie, de ander en jezelf.
Scholieren kunnen dit moment vastleggen door hun eigen naam, samen met de naam, geboorteplaats en geboortedatum van hun voorouder met een fosforpen op te schrijven. Het kompas vult zich zo gedurende de jaren met duizenden namen waarvan de bestemming Amsterdam was. Wanneer het vuur gedoofd wordt ontstaat er door de after glow van namen het gevoel van een oeroude tombe. Hiermee wordt de horizon verbreed en kan een nieuwe koers worden bepaald.
