Hieronder een deel van het artikel.
Het Amsterdam Museum heeft een onmogelijk pand op een lastige plek, dacht de directeur, die dat nu heel anders ziet.
Bron: De Volkskrant
Dat komt door een foto, zegt Kiers, in een boek dat ze las tijdens een vakantie op Sicilië. In haar werkkamer laat ze hem zien: een beschrijving van alle bouwkundige veranderingen aan het Burgerweeshuis, dat 400 jaar oud is. Op een zwart-witfoto uit 1968 is een ingrijpende renovatie te zien, waarbij de gevels helemaal open liggen. 'Toen ik dat zag, besefte ik dat het museum helemaal niet zo monumentaal is. Dit plaatje toont aan dat er in de loop der jaren veel is veranderd aan het gebouw. Alle grote Amsterdamse architecten blijken ermee bezig te zijn geweest. Dan moet er nu dus ook ruimte zijn voor verandering.'
In 1975 verhuisde het Amsterdams Historisch Museum, zoals het toen nog heette, naar dit enigszins verborgen complex tussen de Nieuwezijds Voorburgwal en de Kalverstraat. De bonte verzameling gebouwen ligt pal naast het eveneens eeuwenoude Begijnhof, maar is nogal ongeschikt als museumpand. Het is een waar doolhof met trappetjes; een ramp voor bezoekers met een handicap of een gebrek aan richtingsgevoel. 'Labyrintisch, slecht vindbaar en in zichzelf gekeerd', luidt de samenvatting van Kiers.
Ook de gemeente Amsterdam - eigenaar van het pand en de collectie - was gaan inzien dat het museum een nieuwe locatie moest krijgen. Favoriet bij de wedkantoren: het Marineterrein, naast de zuidelijke ingang van de IJ-tunnel. Door samen te werken met het nabijgelegen Scheepvaartmuseum zou een 'Museumkwartier aan het IJ' ontstaan, met als bijkomend voordeel dat zo de binnenstad werd ontlast. In het nieuwe onderkomen, mogelijk een prestigieus gebouw met de modernste faciliteiten, zou het Amsterdam Museum eindelijk de vaste collectie goed kunnen presenteren.
Die kans laat Kiers dus lopen. Ze zegt dat ze door haar vorige baan - ze was vijftien jaar lang directeur van Museum Ons' Lieve Heer op Solder in Amsterdam, een grachtenpand uit de Gouden Eeuw met een schuilkerk op zolder - de waarde is gaan inzien van historische plaatsen in de stad. Het Burgerweeshuis is een 'gouden plek', stelt ze nu. 'Heel vroeger was dit een eilandje, daarna waren hier achtereenvolgens een vrouwenklooster met een eigen bierbrouwerij en veestapel, een oudemannenhuis en een weeshuis gevestigd. Deze plek en dit gebouw vertellen zo veel over de geschiedenis van Amsterdam. Als je dat in het museum oplicht, kun je al veel duidelijk maken.'
Die kans laat Kiers dus lopen. Ze zegt dat ze door haar vorige baan - ze was vijftien jaar lang directeur van Museum Ons' Lieve Heer op Solder in Amsterdam, een grachtenpand uit de Gouden Eeuw met een schuilkerk op zolder - de waarde is gaan inzien van historische plaatsen in de stad. Het Burgerweeshuis is een 'gouden plek', stelt ze nu. 'Heel vroeger was dit een eilandje, daarna waren hier achtereenvolgens een vrouwenklooster met een eigen bierbrouwerij en veestapel, een oudemannenhuis en een weeshuis gevestigd. Deze plek en dit gebouw vertellen zo veel over de geschiedenis van Amsterdam. Als je dat in het museum oplicht, kun je al veel duidelijk maken.'
