De inmiddels afgestudeerde studenten Bouwkunde Joris Gesink, Sebastiaan van Heusden en Quinten Boumann, die voor hun idee om het Legeringsgebouw door te zagen (zie hier het eerdere artikel) veel lof kregen, zijn zo vriendelijk geweest mij iets meer te vertellen over de achterliggende gedachte voor dit ontwerp.
"Wij hebben met ons afstudeerplan ingespeeld op de visie van Neelie Kroes voor het terrein, zoals bekend wil zij er de Silicon Valley van Amsterdam van maken. Gebieden zoals Silicon Allee (Berlijn) en Silicon Roundabout (Londen) hebben ons geinsprireerd voor de indeling en het ontwerp van het terrein en het gebouw. De manier van werken veranderd enorm in onze maatschappij en de grote hoeveelheid jonge ondernemers hebben veel behoefte aan flexibele en innovatieve werkomgevingen.
Wij zijn begonnen met het maken van een stedenbouwkundige visie voor het terrein waarmee wij hebben vastgelegd hoe het Marineterrein als 'Silicon Valley' het best zal gaan werken. Kenmerkend hieraan is dat het een 'city within a city' is waar alles wat een jonge ondernemer nodig heeft in te vinden is. Hierbij kan gedacht worden aan horeca, recreatie, congrescentrum, hotels en cultuur.
Omdat wij architectuur en restauratie/transformatie studenten zijn ging het bij ons afstuderen uiteindelijk om het ontwerpen van een gebouw. Al bij het schrijven van ons afstudeerplan hebben wij de eis aan het project gesteld dat het een transformatie project moest zijn en dat er een coworking functie in gehuisvest zal worden. Toevalligerwijs kwam het Marineterrein veel in de media ten tijde van het schrijven van ons afstudeerplan, en dit gebied leek ons uitermate geschikt om op af te studeren.
Na onderzoek van de bebouwing op het terrein bleek het Legeringsgebouw het meest geschikt voor de transformatie (mede door de grootte van het gebouw, de ligging in de stedenbouw en de rigide en gestructureerde opbouw van het pand).
Uit onderzoek van diverse andere coworking spaces en innovatieve werkomgevingen is onder andere gebleken dat een centrale kern in het gebouw belangrijk is voor zulke functies. Jonge ondernemers ontmoeten elkaar in een centrale kern en juist die ontmoeting staat centraal in het principe van een coworking space. Het legeringsgebouw heeft in haar bestaande toestand een centrale kern, maar deze vonden wij niet geschikt voor een coworking space. Het gebouw is 120 meter lang en in het midden ligt de centrale kern. Vanuit de centrale kern is de afstand tot de uiteindes van het gebouw dus 60 meter. Stel je werkt in het uiteinde van het gebouw, dan heb je totaal geen contact of relatie met de centrale kern. Vanuit die conclusie hebben wij besloten de kern over de volledige lengte van het gebouw te trekken (120 meter lang). Dit hebben wij gedaan door het gebouw over de lengte door midden te zagen en een deel daarvan te slopen. Zo blijft er een deel van de bestaande bouw over wat erg geschikt is voor werkplekken van verschillende afmetingen. Het bestaande gebouw bestaat namelijk uit een grote hoeveelheid slaapvertrekken, die ook zeer geschikt zijn voor werkplekken. Deze gestructureerde hokjes zijn wel geschikt voor werken maar niet voor andere functies die wij in het gebouw wilden hebben (koffiebar, restaurant, sportschool, auditorium etc). Het concept van ons ontwerp is dat het bestaat uit drie zones. Er is dus de bestaande bouw wat de werkzone is en daar schuiven wij een stuk nieuwbouw tegen aan. In de nieuwbouw zit de verbindingszone en de functiezone. In de werkzone zijn alleen maar werkplekken, geen andere functies. Alle functies zijn gehuisvest in de functiezone. De verbindingszone is de letterlijke verbinding tussen werken en functies. Zo maken de gebruikers van het gebouw vaak de oversteek van de werkzone naar de functiezone, waardoor er veel ontmoeting plaats vindt in die verbindingszone. De verbindingszone is opgebouwd uit labyrintische loopbruggen en pleinen met grote vides, waardoor er ook veel zichtrelaties zijn met andere verdiepingen.
In het stedenbouwkundige plan is het gebied te westen van het gebouw een rustige park/horeca zone en het gebied ten oosten van het gebouw een meer dynamische zone. Het gebouw behoudt haar eentonige en rustige bestaande gevel aan de westelijke kant, terwijl er aan de oostgevel een nieuwe dynamische gevel komt die de beweging en innovatie van het gebouw uitstraalt."
Beelden Joris Gesink, Sebastiaan van Heusden en Quinten Boumann
