Koen Vollaers in 2014 (foto: Reizende Sterren) en Agniet Helmens in 2013 (foto: BMH)
Koen Vollaers en Agniet Helmens (als manager) gaan vanaf dit jaar de Officiersmess inrichten als een plek waar professionals uit het buitenland zich "thuis weg van huis" moeten kunnen voelen. Pension Homeland gaat het heten.
Ze richten zich hierbij expliciet niet op de toeristische sector. Het moet een ontmoetingsplek worden tussen de internationale gasten, de huurders op het terrein en de buurt.
Er komen 32 kamers, een zaaltje voor (buurt)activiteiten en een restaurant. Het restaurant zal in principe elke dag open zijn voor het publiek. De gasten van het pension zullen voorrang krijgen op een tafel, maar iedereen is welkom.
Koen Vollaers (die dit jaar een koninklijke onderscheiding mocht ontvangen) is bekend van Pacific Parc op het Westergasterrein, Rollende Keukens, Restaurant As, Amsterdam Plage, 11 en Trouw.
Lees hier over mijn eerste bezoek aan het terras van Pension Homeland
Lees hier over mijn eerste bezoek aan het terras van Pension Homeland
Een interview met Vollaers uit Het Parool van 28-04-2011:
De elfde verdieping van een voormalig PTT-gebouw, de oude drukkerij van dagblad Trouw en het industrieterrein rond een gasfabriek. Alles wat Koen Vollaers (50) aanraakt verandert in een populaire club, festival of restaurant. Hij stond aan de wieg van het binnen een kwartier uitverkochte festival Into The Great Wide Open op Vlieland en is oprichter van onder meer uitgaansgelegenheid Pacific Parc en het biologische restaurant As in Amsterdam.
Deze week is hij vooral te vinden op de jaarlijkse Aprilfeesten op de Amsterdamse Nieuwmarkt. Een uit de hand gelopen buurtfeest dat hij 24 jaar geleden bedacht samen met vrienden. Er staan tenten met optredende artiesten, een zweefmolen en er is veel eten en drinken. Hippe jongens met hoeden versieren er mooie meisjes in jumpsuit, ouders keten met hun kinderen en groepen vrienden ouwehoeren aan de tap. Tussen de menigte loopt Vollaers, een lange gebruinde man in korte broek en halflange blonde haren. Hij drinkt een biertje en houdt ondertussen alles nauwlettende in de gaten. Je zou hem er niet snel tussenuit pikken als die succesvolle horecaondernemer en dat wil hij graag zo houden. Voor het interview zoeken we onze toevlucht in zijn café Bern. Je kunt er voornamelijk kaasfondue eten, maar ook hier zit het bijna altijd vol.
Waarom wilde u niet zelf op de foto?
,,Ik wil niet in het middelpunt staan. Ik kom heel graag op de plekken die ik bedacht heb zonder als zodanig herkend te worden."
Wat is het geheim van uw succes?
,,De plekken die ik uitkies moeten toegankelijk blijven en mogen niet te duur zijn. In Pacific Parc zijn er wekelijks optredens, maar je hoeft er geen entree te betalen. Dat kan omdat de zaak goed loopt. En in geen van mijn projecten zie je reclame, daardoor kunnen we onze eigen identiteit laten zien."
Wat is uw rol?
,,Ik ben veel aanwezig, motiveer mensen door zelf mee te werken. En ik maak de crew onderdeel van het hele proces. Ook letterlijk door ze te laten investeren en naar percentage van inbreng te laten delen in de winst. Ik krijg nergens subsidie voor omdat ik geloof dat mensen zich dan minder onderdeel voelen van de organisatie."
Hoe begon het?
,,Op mijn 18de kwam ik vanuit Brabant naar Amsterdam en ging werken als barman hier in café Bern. Ondertussen begon ik met een vriendin en vrienden het rondreizend festival Boulevard of Broken Dreams. Dan reisden we met tweehonderd man door Europa. Iedereen deed alles. We waren zelf de bouwers, de brekers, de koks en de artiesten. Daarna opende ik stadstrand Amsterdam Plage."
Waarom dacht u dat het oude PTT gebouw een goede plek zou zijn voor een club?
,,Vanaf Amsterdam Plage tuurde ik naar het hoge gebouw van de post. Ik ben er meteen naartoe gegaan en tussen de postsorteerders door naar de elfde verdieping gelopen. Daar heb ik me een nacht laten insluiten. Ik dacht: dit is de mooiste plek van de stad, als het ooit vrij komt Dus toen ik later hoorde dat de post daar weg ging heb ik direct al mijn relaties die iets met dat gebouw te maken hebben ingezet om er een club van te maken. Dat lukte."
Restaurant As is chic, Club Trouw hip, Restaurant Bern een bruin cafe. Hoe bepaalt u wat voor soort gelegenheid het wordt?
,,Hip zegt me niets. Ik maak altijd een kijkdoos. Dat geeft me inzicht in de ruimte en de zichtlijnen. Als ik een plek verken voel ik me een soort reptiel dat door de ruimte loopt of aan het plafond hangt. Vervolgens zet ik die fantasie om in realiteit en is alles net even anders dan gebruikelijk. Toen ik voor het eerst in de kapel kwam wat nu restaurant As is, wist ik bijvoorbeeld meteen dat er een buitenkeuken moest komen."
Ook omdat je dacht dat bezoekers dat waarderen?
,,Nee, hou toch op, ik ben nooit met andere mensen bezig."
Maar het is toch belangrijk dat mensen het leuk vinden?
,,Ja, maar dat is meer een gevolg. In eerste instantie zeggen mensen: je bent gek om de keuken in de kou te zetten. Maar daar verzin ik dan wel weer wat op. Het is niet bedacht om succesvol te zijn. ik wil wel gastvrij zijn, maar niet klantbewust."
Verdient u veel geld?
,,Geld interesseert me niet. Van Trouw krijg ik bijvoorbeeld één procent van de omzet omdat ik deel wil blijven van het proces. Mijn levenstandaard blijft altijd hetzelfde en ik hoef geen nieuwe auto. Volgens anderen moet je voor de zaken die ik bestier minimaal vier ton op de bank hebben voor eventuele tegenvallers. Dat heb ik niet. Het moet wel een uitdaging blijven. Als ik dat geld op de bank zou hebben raak ik de spanning en de creativiteit kwijt."
